ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ


Κυριακή του Ασώτου - (Λουκ. ιε´ 11-32)
Είπε ο Κύριος τήν παραβολή• κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιούς. ῾Ο μικρότερος απ’ αυτούς είπε στόν πατέρα του• “πατέρα, δώσε μου τό μερίδιο τής περιουσίας πού μού αναλογεί”• κι εκείνος τούς μοίρασε τήν περιουσία. ῞Υστερα από λίγες μέρες ο μικρότερος  γιός τά μάζεψε όλα κι έφυγε σέ χώρα μακρινή. ᾿Εκεί σκόρπισε τήν περιουσία του κάνοντας άσωτη ζωή.

῞Οταν τά ξόδεψε όλα, έτυχε νά πέσει μεγάλη πείνα στή χώρα εκείνη, καί άρχισε κι αυτός νά στερείται. Πήγε λοιπόν κι έγινε εργάτης σέ έναν από τούς πολίτες εκείνης τής χώρας, ο οποίος τόν έστειλε στά χωράφια του νά βόσκει χοίρους. ῎Εφτασε στό σημείο νά θέλει νά χορτάσει μέ τά ξυλοκέρατα πού έτρωγαν οι
χοίροι, αλλά κανένας δέν τού έδινε.

Τελικά συνήλθε καί είπε• “πόσοι εργάτες τού πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, κι εγώ εδώ πεθαίνω τής πείνας! Θά σηκωθώ καί θά πάω στόν πατέρα μου καί θά τού πώ• πατέρα, αμάρτησα στόν Θεό καί σ’ εσένα• δέν είμαι άξιος πιά νά λέγομαι γιός σου• κάνε με σάν έναν από τούς εργάτες σου”. Σηκώθηκε, λοιπόν, καί ξεκίνησε νά πάει στόν πατέρα του.

Απόδοση στη νεοελληνική:
᾿Ενώ ήταν ακόμη μακριά, τόν είδε ο πατέρας του, τόν σπλαχνίστηκε, έτρεξε, τόν αγκάλιασε σφιχτά καί τόν καταφιλούσε. Τότε ο γιός του τού είπε• “πατέρα, αμάρτησα στόν Θεό καί σ’ εσένα καί δέν αξίζω νά λέγομαι παιδί σου”.

῾Ο πατέρας όμως γύρισε στούς δούλους του καί τούς διέταξε• “βγάλτε γρήγορα τήν καλύτερη στολή καί ντύστε τον• φορέστε του δαχτυλίδι στό χέρι καί δώστε του υποδήματα. Φέρτε τό σιτευτό μοσχάρι καί σφάξτε το νά φάμε καί νά ευφρανθούμε, γιατί αυτός ο γιός μου ήταν νεκρός καί αναστήθηκε, ήταν χαμένος καί βρέθηκε”. ῎Ετσι άρχισαν νά ευφραίνονται.

῾Ο μεγαλύτερος γιός του βρισκόταν στό χωράφι• καί καθώς ερχόταν καί πλησίαζε στό σπίτι, άκουσε μουσικές καί χορούς. Φώναξε, λοιπόν, έναν από τούς υπηρέτες καί ρώτησε νά μάθει τί συμβαίνει. ᾿Εκείνος τού είπε• “γύρισε ο αδελφός σου, κι ο πατέρας σου έσφαξε τό σιτευτό μοσχάρι, γιατί τού ήρθε πίσω γερός”. Αυτός τότε θύμωσε καί δέν ήθελε νά μπεί μέσα.

῾Ο πατέρας του βγήκε καί τόν παρακαλούσε, εκείνος όμως τού αποκρίθηκε• “εγώ τόσα χρόνια σού δουλεύω καί ποτέ δέν παράκουσα καμιά εντολή σου• κι όμως σ’ εμένα δέν έδωσες ποτέ ένα κατσίκι γιά νά ευφρανθώ μέ τούς φίλους μου. ῞Οταν όμως ήρθε αυτός ο γιός σου, πού κατασπατάλησε τήν περιουσία σου μέ πόρνες, έσφαξες γιά χάρη του τό σιτευτό μοσχάρι”.

Κι ο πατέρας του τού απάντησε• “παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου κι ό,τι είναι δικό μου είναι καί δικό σου. ῎Επρεπε όμως νά ευφρανθούμε καί νά χαρούμε, γιατί ο αδελφός σου αυτός ήταν νεκρός κι αναστήθηκε, ήταν χαμένος καί βρέθηκε”.

ΑΠΟ http://www.agioritikovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: