ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 30 Μαΐου 2021

Πώς οδηγούμε με τον ήλιο μέσα στα μάτια μας;


8 May 2021

Λίγο μετά την ανατολή και λίγο πριν τη δύση, ο ήλιος έρχεται κατευθείαν μέσα στα μάτια μας όταν οδηγούμε. Ειδικά σε ανωφέρειες, όπου στο τέλος τους ξαφνικά δεχόμαστε

μια εκτυφλωτική δέσμη φωτός «κατακέφαλα», ο κίνδυνος που δημιουργείται είναι μεγάλος.

Η οδήγηση σε τέτοιες συνθήκες κρύβει από τις πιο ύπουλες παγίδες, κυρίως λόγω αιφνιδιασμού. Η ορατότητα μειώνεται σε μηδενικό βαθμό εντός κλασμάτων δευτερολέπτου, κάτι που πέρα από τα προφανή προβλήματα, μπορεί να προκαλέσει απότομες κινήσεις πανικού στο τιμόνι. Φυσικά, υπάρχουν λύσεις για να αντιμετωπίσουμε τον ήλιο. Οι αποτελεσματικότερες όλων, ωστόσο, είναι οι προνοητικότητα και προετοιμασία.

Στο πλαίσιο αυτών των δυο αρετών, συγκαταλέγεται ένα καλό ζευγάρι γυαλιών ηλίου. Ακόμα καλύτερα, ένα εφεδρικό που θα έχουμε πάντα στο αυτοκίνητο, μακριά από το φόβο του να τα ξεχάσουμε στο σπίτι.

Η μείωση της ταχύτητας είναι επιτακτική. Η οδήγηση με τον ήλιο κόντρα δεν διαφέρει από αυτή σε ομίχλη ή εν μέσω καταιγίδας. Η ελαχιστοποίηση της ορατότητας αποτελεί κοινό παρονομαστή, επιβάλλοντας παρόμοια αντιμετώπιση. Αφήνουμε επίσης μεγαλύτερη απόσταση από το προπορευόμενο όχημα, ώστε να έχουμε χρόνο να αντιδράσουμε. Αν πια ο ήλιος είναι τόσο ενοχλητικός που δεν βλέπουμε καθόλου, κάνουμε στην άκρη και σταματάμε σε ασφαλές πάντα μέρος και όχι πάνω στο δρόμο.

Χρησιμοποιούμε τα σκιάδια. Για αυτό βρίσκονται στο αυτοκίνητο, ενώ μπορούμε να τα βάλουμε και στο πλάι, ώστε να μην μας ενοχλεί ο ήλιος από το «νεκρό» σημείο των γυαλιών.

Δεν αφήνουμε αντικείμενα πάνω στο ταμπλό. Οτιδήποτε υπάρχει στην κορυφή του, δημιουργεί αντανακλάσεις στο παρμπρίζ. Ακόμα και εκτυφλωτικός να μην είναι ο ήλιος, θα προκαλέσουν προβλήματα οι οπτασίες στο εσωτερικό του τζαμιού.

Διατηρούμε καθαρό το παρμπρίζ, μέσα – έξω. Σε όσα διαβάσατε μέχρι τώρα, προσθέστε μυγάκια ή βρώμα και υποπολλαπλασιάστε τη διαθέσιμη ορατότητα. Όπως με τα αντικείμενα στο ταμπλό, ακόμα και χαμηλότερης έντασης φωτεινότητα κουράζει έντονα τα μάτια και μπορεί να δημιουργήσει μπελάδες.

Κοιτάμε το οδόστρωμα. Από τη στιγμή που ο ήλιος έρχεται «καρφί» στα μάτια, απλά αποστρέφουμε το βλέμμα μας από αυτόν. Η διαγράμμιση επίσης βοηθά (όπου υπάρχει, για ελληνικούς δρόμους μιλάμε), ενώ η αντηλιά από την άσφαλτο σίγουρα υπάρχει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με τις ηλιακές ακτίνες κατάμουτρα.

Κανονικά, πρέπει να έχουμε και τα δυο χέρια στο τιμόνι. Αν φτάσουμε στο «αμήν» όμως και δεν μπορούμε να σταματήσουμε, αναγκαστικά μιμούμαστε τον Ari Vatanen στο ιστορικό στιγμιότυπο από το Pikes Peak του 1988.

Τα φιμέ τζάμια είναι μια λύση, αλλά αφενός θα πρέπει να βρίσκονται εντός νόμιμων ορίων, αφετέρου στα καινούργια αυτοκίνητα απαγορεύεται ρητά η τοποθέτηση μεμβράνης στο παρμπρίζ.

ΑΠΟ https://www.autogreeknews.gr

By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)