ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Πώς βλέπουν οι ξένοι τα τοπικά προϊόντα: Ευοίωνη προοπτική για λάδι και ελιές

ΑΠΟ http://www.eleftheriaonline.gr/
Τετάρτη, 10 Δεκεμβρίου 2014 Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/oikonomia/item/50332-xenoi-topika-proionta-evoioni-prooptiki-gia-ladi-elies




Με ποιότητα και καλή τιμή, το ελληνικό και το μεσσηνιακό ελαιόλαδο μπορούν να μπουν στη γαλλική αγορά, όπου κυριαρχούν το ισπανικό και το ιταλικό. Στις ΗΠΑ οι ελιές Καλαμών είναι πολύ γνωστές, αλλά προέχει η διασφάλιση της γεωγραφικής ένδειξης, του τόπου προέλευσης, στη
μεγάλη συμφωνία που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ. Αν προστατευτεί η γεωγραφική ένδειξη, η ελιά και το ελαιόλαδο έχουν μεγάλες προοπτικές διείσδυσης και ανάπτυξης στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ.

Αυτά τονίστηκαν από πολλούς και ειδικούς συνέδρους κατά τη χθεσινή δεύτερη μέρα της σημαντικής διημερίδας "Εξάγοντας ποιοτικά αγροτικά προϊόντα", που διοργάνωσαν στην Καλαμάτα τα Ιδρύματα Καπετάν Βασίλη και Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια.

• Στην ενότητα για το "Πώς να εξάγω στη Γαλλία":
Ο Σπύρος Δάκογλου, σύμβουλος Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, προέτρεψε «να προσεγγίσετε την Κεντρική Αγορά Τροφίμων Rungis στο Παρίσι, που είναι η μεγαλύτερη αγορά τροφίμων στην Ευρώπη. Καλύπτει μια αγορά 13 εκατομμυρίων καταναλωτών». Ανέφερε, ακόμα, πως «η εικόνα της Ελλάδας στη Γαλλία είναι πολύ καλή ως τουριστικός προορισμός και για τη μεσογειακή διατροφή».
Η διευθύντρια του Ελληνογαλλικού Επιμελητηρίου Κατερίνα Μανάλη παρατήρησε πως «η Γαλλία αποτελεί ιδανικό προορισμό κατεύθυνσης των ελληνικών προϊόντων». Ενημέρωσε πως «το γαλλικό κοινό είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και εκλεκτικό» και επεσήμανε την ανάγκη αναβάθμισης της ποιότητας και της ταυτότητας, καθώς και της παροχής πιστοποιημένων προϊόντων. Στάθηκε στην προώθηση του τουριστικού κλάδου σε συνδυασμό με τη μεσογειακή διατροφή. Παρατήρησε ακόμη πως «δεν είναι μόνο η αγορά του Παρισιού, υπάρχουν κι άλλες πόλεις με υψηλό βιοτικό επίπεδο» - και πληροφόρησε ότι στη Γαλλία «ηγετική θέση έχει το ισπανικό ελαιόλαδο με το 50% της αγοράς, ενώ το ελληνικό έχει μόλις το 1%».
Ο Δημήτρης Καλαντζάκης, Κρητικός στην καταγωγή που ζει 42 χρόνια στο Παρίσι κι έχει δύο καταστήματα με ελληνικά προϊόντα, σημείωσε: «Την Καλαμάτα και την ελιά της Καλαμάτας την ξέρουν όλοι στη Γαλλία. Το λάδι της Καλαμάτας είναι λίγο αδικημένο. Αρχίζουν τώρα να το μαθαίνουν και να το ζητούν. Σας έφαγε η Κρήτη, γιατί έχει διαφημιστεί. Οι Γάλλοι αγαπούν την Ελλάδα και τους αρέσουν τα ελληνικά προϊόντα. Δε θέλουν να αγοράσουν προϊόντα που δεν αξίζουν. Πιστεύω ότι όλα τα προϊόντα της Καλαμάτας είναι άριστα. Με προσπάθεια, μπορείτε να μπείτε στη γαλλική αγορά».
Ο Ερίκ Γιαμκοτσιάν, εκπρόσωπος της εταιρείας "Σιράκ", παρατήρησε πως «έχουμε μια μικρή Ελλάδα μέσα στην εταιρεία μας: φέτα, γιαούρτι και λίγο λάδι. Πρέπει να δώσουμε τη δύναμή μας να πουλήσουμε λάδι και ελιές». Ενημέρωσε ότι «το μόνο πράγμα που κλείνει την πόρτα, είναι οι τιμές. Με αυτές τις τιμές δεν περνάμε». Και πρόσθεσε: «Αν η Ελλάδα μπορεί να κάνει κάτι για να μπούμε στα σούπερ μάρκετ, εμείς θα κάνουμε δουλειά».
Στη συζήτηση που ακολούθησε, αναφέρθηκε ότι και «στη Γαλλία υπάρχει κρίση και πρέπει να έχουμε καλή, χαμηλή τιμή για να είμαστε ανταγωνιστικοί». Ειπώθηκε επίσης πως «στη Γαλλία θεωρούν ότι το καλύτερο λάδι είναι της Τοσκάνης και της Σικελίας, ενώ στους διαγωνισμούς γευσιγνωσίας που γίνονται εκεί, τα ελληνικά δεν παίρνουν διακρίσεις. Ολα δε τα ιταλικά λάδια έχουν διαφήμιση, τα βομβαρδίζουν στη διαφήμιση».

• Στην ενότητα για το "Πώς να εξάγω στις ΗΠΑ":
Μια σημαντική εισήγηση ανέπτυξε ο Θεοδόσης Βάλλας, σύμβουλος Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών (στην πρεσβεία στην Ουάσιγκτον), πρώην σύμβουλος του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανασίου Τσαυτάρη. Ενημέρωσε ότι είναι στις συζητήσεις διατλαντική συμφωνία Ευρώπης - ΗΠΑ και τόνισε πως υπάρχει πλήρης ασυμβατότητα στα πάντα με τις ΗΠΑ. Παρατήρησε μεταξύ άλλων ότι «οι ελιές Καλαμάτας έχουν τεράστια αναγνωρισιμότητα. Αγαπάνε την Ελλάδα και τα προϊόντα της. Ελληνικό γιαούρτι στις ΗΠΑ φτιάχνουν και πωλούν όλες οι εταιρείες. Στις ΗΠΑ δεν προστατεύεται το προϊόν, ο τόπος προέλευσης. Υπάρχουν ελιές Καλαμών made in Italy, in California». Για την υψίστης σημασίας αυτή συμφωνία, σημείωσε ότι «θα είναι καταστροφικό αν δεν προστατεύσουμε τις γεωγραφικές ενδείξεις μέσα στη συμφωνία. Μπορεί ο συμβιβασμός να είναι σε βάρος των δικών μας προϊόντων. Χρειάζεται η κινητοποίηση των ομογενών. Πρέπει να κάνουμε λόμπι. Πρέπει να επηρεάσουμε την κοινή γνώμη μέσω της ομογένειας. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης πρέπει να επισκεφτεί τις ΗΠΑ και να μιλήσει στην ομογένεια για τη σημασία των γεωγραφικών ενδείξεων. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα στη συμφωνία. Αν περάσει αυτή η συμφωνία θετικά για μας, ανοίγει μια καινούργια αγορά».
Ακόμα, ενημέρωσε ότι «στις ΗΠΑ εμείς έχουμε την κυριαρχία στις ελιές, στο λάδι την έχουν οι Ισπανοί και οι Ιταλοί. Εχουν επενδύσει εδώ και χρόνια οι Ιταλοί» - και πρόσθεσε: «Η μεσογειακή διατροφή κερδίζει έδαφος, είναι πολιτιστική κληρονομιά προτεινόμενη από την Ουνέσκο. Αυτό πρέπει να προβληθεί. Κερδίζει έδαφος στις ΗΠΑ το ό,τι το ελαιόλαδο βοηθάει στην υγεία. Είναι μεγάλες οι δυνατότητες για αύξηση κατανάλωσης του ελαιολάδου στις ΗΠΑ. Αν μάθουν το ελαιόλαδο οι Αμερικάνοι, δε θα φtάνει το λάδι που έχουμε, αρκεί να προστατεύσουμε τα προϊόντα μας».
Η Χρυσούλα Παπαδημητρίου, σύμβουλος του γ.γ. του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, στάθηκε στη μεγάλη σημασία της ποιότητας των προϊόντων για την υγιεινή και την ασφάλεια και για την αύξηση των εξαγωγών. Η ίδια, που ως γεωπόνος ήταν προϊσταμένη στο Τμήμα Ελέγχου της Διεύθυνσης Γεωργίας Μεσσηνίας από το 1989 έως το 1995, παρότρυνε τους Mεσσήνιους «να συνεχίσετε να καλλιεργείτε πιο πολλές ελιές Καλαμών, επισημαίνοντας: «Αν θέλουμε να εξάγουμε ποιοτικό προϊόν, πρέπει να έχουμε το προϊόν σε ικανοποιητική ποσότητα».
Ο Γιάννης Μωύσογλου, εκπρόσωπος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, παρατήρησε ότι «οι μικρές ποσότητες δεν είναι τίποτα για την Αμερική» και στάθηκε στη χαρτογράφηση, στο σχέδιο δράσης και στις συνεργασίες που πρέπει να έχει μια εξαγωγική ελληνική εταιρεία στις ΗΠΑ. Ανέφερε πως απαιτείται εξαιρετικό μάρκετινγκ και σημείωσε με απογοήτευση: «Εχουμε πολλά ποιοτικά προϊόντα, αλλά έχουμε πολλά μάρκες, 2.643 μάρκες(!) για το ελληνικό ελαιόλαδο, με μέσο όρο ζωής 14 μήνες. Δύο χρόνια μετά, το 2013, το 63% από αυτές είχε φύγει από το χώρο». Επεσήμανε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να κάνει πολλά, στοχευμένα και έξυπνα. Η επιτραπέζια ελιά είναι ανταγωνιστικό προϊόν και μπορεί και να μην πουληθεί ολόκληρη, αλλά να κοπεί και να πάει για πίτσα».
Οι εισηγήσεις ολοκληρώθηκαν με τον Αμερικανό επιχειρηματία Ερικ Λίμπερμαν, της εταιρείας "US Food Imports".


  Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/oikonomia/item/50332-xenoi-topika-proionta-evoioni-prooptiki-gia-ladi-elies

Δεν υπάρχουν σχόλια: