Οι
άνθρωποι που περνάνε αρκετές ώρες καθισμένοι στο σπίτι και στο γραφείο,
αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, σύμφωνα με μια νέα
βρετανική επιστημονική έρευνα. Αν όμως σηκώνονται από την καρέκλα ή από
τον καναπέ τους για 90 λεπτά παραπάνω μέσα στη μέρα, τότε μειώνεται
σημαντικά ο κίνδυνος αυτής της σοβαρής μεταβολικής διαταραχής.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζόζεφ Χένσον του πανεπιστημίου του Λέστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Διαβήτη "Diabetologia", σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», μελέτησαν δύο ομάδες ανθρώπων, μία με μέση ηλικία 33 ετών και μία άλλη με μέση ηλικία 64 ετών.
Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, έχουν να ωφεληθούν περισσότερο αν κάθονται λιγότερο και σηκώνονται όρθιοι πιο συχνά (π.χ. διακόπτοντας περιοδικά τη δουλειά τους στο γραφείο), από ό,τι αν απλώς ασκούνται σωματικά για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα. Αν αυτή η διακεκομμένη μείωση του χρόνου καθισιού ή ξαπλώματος φθάνει τα 90 λεπτά την ημέρα, τα οφέλη για την υγεία είναι σημαντικά.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο καθιστικός χρόνος επιδρά αρνητικά στα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) και χοληστερόλης στο αίμα. Η επίπτωση αυτή είναι άσχετη με την ηλικία του ατόμου, πράγμα που σημαίνει ότι το καθισιό κάνει κακό εξίσου στους νέους και στους ηλικιωμένους, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η καθιστική ζωή έχει συσχετιστεί από προηγούμενες έρευνες, εκτός του διαβήτη, με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακές παθήσεις στην καρδιά και τον εγκέφαλο, καθώς επίσης με μερικές μορφές καρκίνου. Όλο και περισσότερες μελέτες έρχονται να δείξουν ότι όσοι άνθρωποι κάθονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στην πραγματικότητα κάνουν ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα. Το καλύτερο αντίδοτο δεν είναι μόνο να ασκούνται τακτικά, αλλά να σηκώνονται συχνά από τη θέση τους και να μη μένουν καθισμένοι (ή ξαπλωμένοι) για πολλή ώρα.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι ο μέσος άνθρωπος περνά εννέα έως δέκα ώρες καθισμένος (στο γραφείο, στο σπίτι μπροστά από την τηλεόραση, στο αυτοκίνητο ή σε άλλο μέσο μεταφοράς κλπ). Όμως μερικοί άνθρωποι φθάνουν να κάθονται έως και 16 ώρες την ημέρα, με συνέπεια να μην τους μένει και πολύς χρόνος για να σταθούν όρθιοι, αφού πρέπει και να κοιμηθούν!
«Όσο περισσότερο χρόνο περνά κανείς καθιστός, τόσο αυξάνεται η ποσότητα των σακχάρων και των λιπιδίων που συσσωρεύονται στο αίμα του και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο που αφιερώνει σε σωματική άσκηση», ανέφερε ο δρ. Χένσον. «Υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα σε όσους κάθονται πολύ και όσους κάθονται λίγο. Όσοι περνάνε καθιστοί τις λιγότερες ώρες, έχουν επίσης τα χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης και λιπιδίων στο αίμα τους», πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες έχουν δείξει ότι το υπερβολικό καθισιό προκαλεί σημαντική ελάττωση του ρυθμού του μεταβολισμού σε έναν οργανισμό, ενώ όταν κανείς μένει όρθιος για συνολικά τρεις ώρες παραπάνω μέσα στην ημέρα, ακόμα κι αν δεν ασκείται σωματικά, καίει κατά μέσο όρο περίπου 3,6 κιλά λίπους παραπάνω μέσα σε ένα χρόνο.
Όταν ένας άνθρωπος στέκεται όρθιος, χρησιμοποιεί το μυϊκό σύστημά του περισσότερο από ό,τι όταν απλώς κάθεται και αυτό ενεργοποιεί τον μεταβολισμό του. Οι μύες που κρατούν τον άνθρωπο όρθιο, παράγουν περισσότερα ένζυμα, τα οποία διασπούν το σάκχαρο και τα λιπίδια στο αίμα, με συνέπεια να απομακρύνεται ο κίνδυνος του διαβήτη, αλλά και άλλων παθήσεων.
«Οτιδήποτε διακόπτει το καθισιό, είναι ωφέλιμο, επειδή όσο περισσότερο κινείται κανείς, τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν. Όμως, παράλληλα, οι άνθρωποι θα πρέπει να ασκούνται. Το να στέκονται όρθιοι απλώς, δεν πρέπει να θεωρείται υποκατάστατο για τη σωματική άσκηση», τόνισε ο Τζόζεφ Χένσον.
Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι διεθνώς κερδίζει έδαφος μια νέα τάση: τα ειδικά γραφεία που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να εργάζονται όρθιοι. Με τον τρόπο αυτό, οι υπάλληλοι αναβιώνουν την πρακτική των περισσότερων χειρωνακτών και βιομηχανικών εργατών. Στην ιστορία αναφέρονται διάφορες διασημότητες που τους άρεσε να γράφουν όρθιοι, όπως ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, ο Έρνεστ Χεμινγκγουέϊ, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ κ.α.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζόζεφ Χένσον του πανεπιστημίου του Λέστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Διαβήτη "Diabetologia", σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», μελέτησαν δύο ομάδες ανθρώπων, μία με μέση ηλικία 33 ετών και μία άλλη με μέση ηλικία 64 ετών.
Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα υψηλού κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, έχουν να ωφεληθούν περισσότερο αν κάθονται λιγότερο και σηκώνονται όρθιοι πιο συχνά (π.χ. διακόπτοντας περιοδικά τη δουλειά τους στο γραφείο), από ό,τι αν απλώς ασκούνται σωματικά για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα. Αν αυτή η διακεκομμένη μείωση του χρόνου καθισιού ή ξαπλώματος φθάνει τα 90 λεπτά την ημέρα, τα οφέλη για την υγεία είναι σημαντικά.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο καθιστικός χρόνος επιδρά αρνητικά στα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) και χοληστερόλης στο αίμα. Η επίπτωση αυτή είναι άσχετη με την ηλικία του ατόμου, πράγμα που σημαίνει ότι το καθισιό κάνει κακό εξίσου στους νέους και στους ηλικιωμένους, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η καθιστική ζωή έχει συσχετιστεί από προηγούμενες έρευνες, εκτός του διαβήτη, με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακές παθήσεις στην καρδιά και τον εγκέφαλο, καθώς επίσης με μερικές μορφές καρκίνου. Όλο και περισσότερες μελέτες έρχονται να δείξουν ότι όσοι άνθρωποι κάθονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στην πραγματικότητα κάνουν ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα. Το καλύτερο αντίδοτο δεν είναι μόνο να ασκούνται τακτικά, αλλά να σηκώνονται συχνά από τη θέση τους και να μη μένουν καθισμένοι (ή ξαπλωμένοι) για πολλή ώρα.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι ο μέσος άνθρωπος περνά εννέα έως δέκα ώρες καθισμένος (στο γραφείο, στο σπίτι μπροστά από την τηλεόραση, στο αυτοκίνητο ή σε άλλο μέσο μεταφοράς κλπ). Όμως μερικοί άνθρωποι φθάνουν να κάθονται έως και 16 ώρες την ημέρα, με συνέπεια να μην τους μένει και πολύς χρόνος για να σταθούν όρθιοι, αφού πρέπει και να κοιμηθούν!
«Όσο περισσότερο χρόνο περνά κανείς καθιστός, τόσο αυξάνεται η ποσότητα των σακχάρων και των λιπιδίων που συσσωρεύονται στο αίμα του και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο που αφιερώνει σε σωματική άσκηση», ανέφερε ο δρ. Χένσον. «Υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα σε όσους κάθονται πολύ και όσους κάθονται λίγο. Όσοι περνάνε καθιστοί τις λιγότερες ώρες, έχουν επίσης τα χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης και λιπιδίων στο αίμα τους», πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες έχουν δείξει ότι το υπερβολικό καθισιό προκαλεί σημαντική ελάττωση του ρυθμού του μεταβολισμού σε έναν οργανισμό, ενώ όταν κανείς μένει όρθιος για συνολικά τρεις ώρες παραπάνω μέσα στην ημέρα, ακόμα κι αν δεν ασκείται σωματικά, καίει κατά μέσο όρο περίπου 3,6 κιλά λίπους παραπάνω μέσα σε ένα χρόνο.
Όταν ένας άνθρωπος στέκεται όρθιος, χρησιμοποιεί το μυϊκό σύστημά του περισσότερο από ό,τι όταν απλώς κάθεται και αυτό ενεργοποιεί τον μεταβολισμό του. Οι μύες που κρατούν τον άνθρωπο όρθιο, παράγουν περισσότερα ένζυμα, τα οποία διασπούν το σάκχαρο και τα λιπίδια στο αίμα, με συνέπεια να απομακρύνεται ο κίνδυνος του διαβήτη, αλλά και άλλων παθήσεων.
«Οτιδήποτε διακόπτει το καθισιό, είναι ωφέλιμο, επειδή όσο περισσότερο κινείται κανείς, τόσο το καλύτερο γι’ αυτόν. Όμως, παράλληλα, οι άνθρωποι θα πρέπει να ασκούνται. Το να στέκονται όρθιοι απλώς, δεν πρέπει να θεωρείται υποκατάστατο για τη σωματική άσκηση», τόνισε ο Τζόζεφ Χένσον.
Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι διεθνώς κερδίζει έδαφος μια νέα τάση: τα ειδικά γραφεία που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να εργάζονται όρθιοι. Με τον τρόπο αυτό, οι υπάλληλοι αναβιώνουν την πρακτική των περισσότερων χειρωνακτών και βιομηχανικών εργατών. Στην ιστορία αναφέρονται διάφορες διασημότητες που τους άρεσε να γράφουν όρθιοι, όπως ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, ο Έρνεστ Χεμινγκγουέϊ, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ κ.α.
ΑΠΟ
http://www.real.gr
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου