ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Ο εμβολιασμός αποτελεί το σημαντικότερο όπλο για την πρόληψη του πνευμονιόκοκκου στους ενηλίκους

Η πνευμονιοκοκκική νόσος, μια συχνή και δυνητικά σοβαρή λοίμωξη προκαλεί περίπου 1,6 εκατ. θανάτους κάθε χρόνο παγκοσμίως, κυρίως σε βρέφη και ηλικιωμένους, ενώ η διεισδυτική μορφή της νόσου αποδεικνύεται θανατηφόρος σε ποσοστό έως και 20% των προσβεβλημένων ενηλίκων. Παρά το γεγονός ότι αποτελεί μια από τις σημαντικότερες επιβαρύνσεις για την υγεία παγκοσμίως, είναι επίσης μια από εκείνες που προλαμβάνονται ευκολότερα.
Η σημασία του εμβολιασμού για την πρόληψη της πνευμονιοκοκκικής νόσου στους ενήλικες ήταν ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν στο πλαίσιο του 20ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νοσημάτων Θώρακος που διεξάγεται στην Αθήνα στις 24-27 Νοεμβρίου 2011.

Ο κ. Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, Καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας κατά τη διάρκεια της Δορυφορικής Ομιλίας με θέμα ‘Αντιπνευμονιοκοκκικός εμβολιασμός των ενηλίκων: μπορούμε καλύτερα;’ τόνισε ‘Το φορτίο της πνευμονιοκοκκικής νόσου και ιδιαίτερα της πνευμονίας, είναι τεράστιο τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως. Η πνευμονιοκοκκική πνευμονία, και ιδιαίτερα η πιο σοβαρή μορφή της που προκαλείται από τη διείσδυση βακτηρίων στο αίμα, έχει κακή πρόγνωση για τους ασθενείς και είναι εξαιρετικά πιθανό να προκαλέσει τον θάνατο. Η ανάρρωση των ασθενών περιλαμβάνει πολυήμερη νοσηλεία, ενώ μπορεί να περάσουν και αρκετοί μήνες πριν αποκατασταθεί πλήρως η υγεία τους, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους. Επιπλέον, υπάρχει εντεινόμενο πρόβλημα, εξαιτίας της βακτηριακής αντοχής στα συνήθως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά, η οποία μπορεί να καταστήσει τη διαδικασία θεραπείας και ανάρρωσης μεγαλύτερης διάρκειας και πολυπλοκότερη. Καθώς ο βαθμός βακτηριακής αντοχής εξακολουθεί να αυξάνει, η αντιμετώπιση της πνευμονιοκοκκικής νόσου δυσχεραίνεται. Οι ασθενείς σηκώνουν το βάρος των επιπτώσεων της νόσου τόσο στην εργασία όσο και στην οικογενειακή τους ζωή. Γι’ αυτό το λόγο η αναγκαιότητα της πρόληψης της πνευμονιοκοκκικής νόσου με ανοσοποίηση μέσω του εμβολιασμού αυξάνεται ολοένα και περισσότερο.
Ο εμβολιασμός είναι σημαντικός, καθώς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι ώστε να είναι ικανός ο οργανισμός να αντισταθεί στα συγκεκριμένα μικρόβια όταν ξαναέρθει σε επαφή μαζί τους. Μάλιστα, η έγκριση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ) για επέκταση της χορήγησης του 13δύναμου συζευγμένου πνευμονιοκοκκικού εμβολίου (Prevenar 13) σε ενήλικες άνω των 50 ετών για την πρόληψη της διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής νόσου, αποτελεί σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση της νόσου’.
Το 13δύναμο συζευγμένο πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο, που είναι ήδη εγκεκριμένο για βρέφη και παιδιά από 6 εβδομάδων έως 5 ετών και πάνω από 350 εκατομμύρια δόσεις του έχουν χορηγηθεί παγκοσμίως με ασφάλεια, προσφέρει πλέον πρόσθετη θωράκιση, στο ηλικιακό φάσμα των 50 ετών και άνω, που η πρόληψη έναντι της πνευμονιοκοκκικής νόσου είναι εξίσου αναγκαία και σημαντική όσο και στα παιδιά. Το σημαντικό είναι ότι με μόνο μια δόση εφάπαξ θα μπορεί ο εμβολιασμένος άνω των 50 ετών να θωρακίζεται έναντι σοβαρών μορφών της πνευμονιοκοκκικής νόσου.
Η διεισδυτική πνευμονιοκοκκική νόσος εμφανίζεται όταν τα βακτήρια διεισδύουν σε μέρη του σώματος που φυσιολογικά δεν περιέχουν βακτήρια, όπως το αίμα ή το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Προκαλεί σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα στους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Περιλαμβάνει βακτηριαιμική πνευμονία (λοίμωξη των πνευμόνων με βακτήρια στο αίμα), βακτηριαιμία (βακτήρια στο αίμα) και μηνιγγίτιδα (λοίμωξη των ιστών που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και την σπονδυλική στήλη). Βάσει επιδημιολογικών μελετών, περίπου 80% των περιπτώσεων διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής νόσου στους ενήλικες είναι βακτηραιμική πνευμονία.
Η δυνατότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιστέκεται στις λοιμώξεις είναι ο κύριος παράγοντας που προσδιορίζει τον κίνδυνο πνευμονιοκοκκικής νόσου και σχετίζεται στενά με την ηλικία. Συνεπώς, οι ενήλικες 50 ετών και άνω, των οποίων η ανοσοποιητική λειτουργία φθίνει φυσιολογικά, διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο. Στους ηλικιωμένους άνω των 60 ετών μάλιστα, ο κίνδυνος είναι σημαντικά μεγαλύτερος και αυξάνει απότομα.
Ο πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae) βρίσκεται στον ρινοφάρυγγα των ‘φορέων’, δηλαδή των ατόμων που φέρουν το βακτήριο χωρίς να αναπτύσσουν λοίμωξη. Εξαπλώνεται με σταγονίδια που μεταφέρονται στον αέρα από άτομα που βήχουν ή φταρνίζονται και επίσης μέσω επαφής με μολυσμένες επιφάνειες. Συνήθως εισέρχεται στον οργανισμό από τη μύτη ή το στόμα και από εκεί μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες θέσεις της εσωτερικής μεμβράνης των αεροφόρων οδών, προκαλώντας μη διεισδυτική νόσο του μέσου αυτιού, των ρινικών κόλπων και / ή των πνευμόνων.
Eπίσης, ένας αριθμός παραγόντων αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης πνευμονιοκοκκικής νόσου. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται το κάπνισμα τσιγάρων και ο αλκοολισμός. Στην πραγματικότητα έχει αποδειχτεί ότι το κάπνισμα είναι ο ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για τις σοβαρότερες, διεισδυτικές μορφές πνευμονιοκοκκικής νόσου μεταξύ υγιών, κατά τα άλλα, ενηλίκων. Επιπλέον, κάποια υποκείμενα ιατρικά νοσήματα, στα οποία περιλαμβάνονται η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια καρδιακή νόσος και οποιοσδήποτε νόσος με ανοσοκαταστολή ή ανοσοανεπάρκεια, ενδέχεται να επιτείνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης πνευμονιοκοκκικής νόσου.

 ΑΠΟ http://www.iatronet.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)