Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα, μπορείτε να συναντήσετε πολλά παράξενα: Σπηλιές που κρύβουν στα “σπλάχνα”
τους ολόκληρους κόσμους, ανεξερεύνητους και μυθικούς, έναν βοσκό να
κλείνει για ώρα τον δρόμο με το κοπάδι του, ακόμη και τον … Πύργο του Άιφελ. Όχι, δεν χάσατε τον προσανατολισμό σας και δεν βρίσκεστε στο Παρίσι, αλλά στον Δήμο Φιλιατρών του νομού Μεσσηνίας, που αν και βρίσκεται χιλιάδες μίλια μακριά από την “πόλη του φωτός”, έχει τον δικό του Πύργο του Άιφελ!
Τα Φιλιατρά είναι κτισμένα στο δυτικό άκρο του Ν. Μεσσηνίας, κοντά στις ακτές του Ιονίου Πελάγους, σε υψόμετρο 70 μ. και με πληθυσμό 9.334 κατοίκους. Είναι τοπικό αγροτικό και εμπορικό κέντρο, βρίσκεται σε μια εύφορη περιοχή που καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, κηπευτικά, αμπέλια , σύκα και εσπεριδοειδή και στη βόρεια είσοδο της πόλης βρίσκεται ένα πιστό αντίγραφο του παρισινού μνημείου.
Πρόκειται για ένα ομοίωμα μικρών διαστάσεων (26μ.), που φιλοτεχνήθηκε τον περασμένο αιώνα από τον καταγόμενο από τα Φιλιατρά γλύπτη, Χάρυ Φουρνιέ (το αληθινό του όνομα είναι Χ. Φουρναράκης), όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δημοτική σύμβουλος, Θεοδώρα Λεβεντούρη, υπεύθυνη στο τμήμα πολιτιστικών. Ο Πύργος του Άιφελ στα Φιλιατρά, ανακατασκευάστηκε από τον δήμο το 2007 και αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη, τους κατοίκους και τα τουριστικά γκρουπ, που επισκέπτονται την περιοχή.
Μάλιστα, ο μάλλον ιδιόρρυθμος αυτός καλλιτέχνης δεν αρκέστηκε μόνο στο να φιλοτεχνήσει τον Πύργο του Άιφελ, αλλά κατασκεύασε, την ίδια εποχή, και το … κάστρο των παραμυθιών, που βρίσκεται στον Αγρίλη Φιλιατρών, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη και αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για κάθε ταξιδιώτη. Η εικόνα του κάστρου μοιάζει να έχει “ξεπηδήσει” από άλλες εποχές, που όλοι μας- λίγο ή πολύ- έχουμε ταξιδεύσει νοερά: σε κάστρα που ζούσαν νεράιδες και ξωτικά.
Το κάστρο- μαζί με το τεράστιο άλογο που βρίσκεται στο πλάι του, που ως άλλος Δούρειος Ίππος, στο εσωτερικό του, παλιά, είχε βιβλιοθήκη- αλλά και οι τεράστιες επιβλητικές φιγούρες της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, μαζί με τους ήρωες της Επανάστασης του 1821- φτιάχτηκε «για να θυμίζει σε όλους μας, έτσι με τη θωριά του, τα παραμύθια που γλυκά μάς έλεγε η γιαγιά μας». Η ιδιοκτησία του μεταβιβάστηκε στο Μορφωτικό Σύλλογο «Πυρσό» το 1984.
Αν βρεθείτε στα Φιλιατρά, αξίζει να επισκεφθείτε, επίσης, τον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης Σωτήρος, στη Χριστιανούπολη, που αποτελεί ένα μνημείο εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα μνημειακά συγκροτήματα της βυζαντινής περιόδου, “ίσως μάλιστα το σημαντικότερο μετά τον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας”, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά η κ. Λεβεντούρη.
Αποτελείται από το κτίσμα του ναού, που ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του ηπειρωτικού οκταγωνικού και το Επισκοπείο και κατά τον μεσαίωνα αποτελούσε τον μητροπολιτικό ναό της μητρόπολης Χριστιανουπόλεως. Στο τέλος δε του 11ου αιώνα έγινε αρχιεπισκοπή και συνέχισε να υφίσταται έως την κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους, το 1205. Ως μητρόπολη επιβίωσε έως το 1833, οπότε η έδρα της μεταφέρθηκε στην Κυπαρισσία. Μεγάλο τμήμα της ανωδομής του ναού κατέρρευσε το 1886, κατά τη διάρκεια ισχυρού σεισμού. Αναστηλωτικές εργασίες στο κωδωνοστάσιο πραγματοποιήθηκαν τη διετία 1997- 1998. Ωστόσο, οι εργασίες συνολικής αποκατάστασης και στερέωσης, σε υλοποίηση της ήδη υπάρχουσα εγκεκριμένης μελέτης, επιβάλλονται όχι μόνο για λόγους ιστορικούς, αλλά και για λόγους ασφαλείας, αφού η στερεότητα του Ναού θεωρείται επισφαλής.
Στα “αξίζει να δεις” του Δήμου, συμπεριλαμβάνονται τα σιντριβάνια της πόλης, στην κεντρική πλατεία και σ’ αυτήν του Αγίου Ανδρέα, φιλοτεχνημένα από Φλωρεντινούς τεχνίτες γύρω στο 1800, τους παραθαλάσσιους οικισμούς Αγίας Κυριακής, Αγρίλη και Λιμενάρι- διέξοδο των Φιλιατρών προς τη θάλασσα και την οργανωμένη παραλία του Στομίου- όπως και την αμμώδη παραλία του Λαγκουβάρδου, η οποία προσφέρεται και για σέρφινγκ.
ΑΠΟ http://helectra.wordpress.com
Τα Φιλιατρά είναι κτισμένα στο δυτικό άκρο του Ν. Μεσσηνίας, κοντά στις ακτές του Ιονίου Πελάγους, σε υψόμετρο 70 μ. και με πληθυσμό 9.334 κατοίκους. Είναι τοπικό αγροτικό και εμπορικό κέντρο, βρίσκεται σε μια εύφορη περιοχή που καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, κηπευτικά, αμπέλια , σύκα και εσπεριδοειδή και στη βόρεια είσοδο της πόλης βρίσκεται ένα πιστό αντίγραφο του παρισινού μνημείου.
Πρόκειται για ένα ομοίωμα μικρών διαστάσεων (26μ.), που φιλοτεχνήθηκε τον περασμένο αιώνα από τον καταγόμενο από τα Φιλιατρά γλύπτη, Χάρυ Φουρνιέ (το αληθινό του όνομα είναι Χ. Φουρναράκης), όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δημοτική σύμβουλος, Θεοδώρα Λεβεντούρη, υπεύθυνη στο τμήμα πολιτιστικών. Ο Πύργος του Άιφελ στα Φιλιατρά, ανακατασκευάστηκε από τον δήμο το 2007 και αποτελεί σημείο αναφοράς για την πόλη, τους κατοίκους και τα τουριστικά γκρουπ, που επισκέπτονται την περιοχή.
Μάλιστα, ο μάλλον ιδιόρρυθμος αυτός καλλιτέχνης δεν αρκέστηκε μόνο στο να φιλοτεχνήσει τον Πύργο του Άιφελ, αλλά κατασκεύασε, την ίδια εποχή, και το … κάστρο των παραμυθιών, που βρίσκεται στον Αγρίλη Φιλιατρών, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη και αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για κάθε ταξιδιώτη. Η εικόνα του κάστρου μοιάζει να έχει “ξεπηδήσει” από άλλες εποχές, που όλοι μας- λίγο ή πολύ- έχουμε ταξιδεύσει νοερά: σε κάστρα που ζούσαν νεράιδες και ξωτικά.
Το κάστρο- μαζί με το τεράστιο άλογο που βρίσκεται στο πλάι του, που ως άλλος Δούρειος Ίππος, στο εσωτερικό του, παλιά, είχε βιβλιοθήκη- αλλά και οι τεράστιες επιβλητικές φιγούρες της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, μαζί με τους ήρωες της Επανάστασης του 1821- φτιάχτηκε «για να θυμίζει σε όλους μας, έτσι με τη θωριά του, τα παραμύθια που γλυκά μάς έλεγε η γιαγιά μας». Η ιδιοκτησία του μεταβιβάστηκε στο Μορφωτικό Σύλλογο «Πυρσό» το 1984.
Αν βρεθείτε στα Φιλιατρά, αξίζει να επισκεφθείτε, επίσης, τον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης Σωτήρος, στη Χριστιανούπολη, που αποτελεί ένα μνημείο εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα μνημειακά συγκροτήματα της βυζαντινής περιόδου, “ίσως μάλιστα το σημαντικότερο μετά τον Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας”, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά η κ. Λεβεντούρη.
Αποτελείται από το κτίσμα του ναού, που ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του ηπειρωτικού οκταγωνικού και το Επισκοπείο και κατά τον μεσαίωνα αποτελούσε τον μητροπολιτικό ναό της μητρόπολης Χριστιανουπόλεως. Στο τέλος δε του 11ου αιώνα έγινε αρχιεπισκοπή και συνέχισε να υφίσταται έως την κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους, το 1205. Ως μητρόπολη επιβίωσε έως το 1833, οπότε η έδρα της μεταφέρθηκε στην Κυπαρισσία. Μεγάλο τμήμα της ανωδομής του ναού κατέρρευσε το 1886, κατά τη διάρκεια ισχυρού σεισμού. Αναστηλωτικές εργασίες στο κωδωνοστάσιο πραγματοποιήθηκαν τη διετία 1997- 1998. Ωστόσο, οι εργασίες συνολικής αποκατάστασης και στερέωσης, σε υλοποίηση της ήδη υπάρχουσα εγκεκριμένης μελέτης, επιβάλλονται όχι μόνο για λόγους ιστορικούς, αλλά και για λόγους ασφαλείας, αφού η στερεότητα του Ναού θεωρείται επισφαλής.
Στα “αξίζει να δεις” του Δήμου, συμπεριλαμβάνονται τα σιντριβάνια της πόλης, στην κεντρική πλατεία και σ’ αυτήν του Αγίου Ανδρέα, φιλοτεχνημένα από Φλωρεντινούς τεχνίτες γύρω στο 1800, τους παραθαλάσσιους οικισμούς Αγίας Κυριακής, Αγρίλη και Λιμενάρι- διέξοδο των Φιλιατρών προς τη θάλασσα και την οργανωμένη παραλία του Στομίου- όπως και την αμμώδη παραλία του Λαγκουβάρδου, η οποία προσφέρεται και για σέρφινγκ.
ΑΠΟ http://helectra.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου