ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Κυριακή των Βαΐων - Κατά Ιωάννην (ιβ΄ 1-18)
Πρό έξ ημερών τού πάσχα, ήλθεν ο Ιησούς εις Βηθανίαν, όπου ήν Λάζαρος ο τεθνηκώς, όν ήγειρεν εκ νεκρών. Εποίησαν ούν αυτώ δείπνον εκεί, καί η Μάρθα διηκόνει: ο δέ Λάζαρος είς ήν τών ανακειμένων σύν αυτώ.

Η ούν Μαρία, λαβούσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικής πολυτίμου, ήλειψε τούς πόδας τού Ιησού καί εξέμαξε ταίς θριξίν αυτής τούς πόδας αυτού: η δέ οικία επληρώθη εκ τής οσμής τού μύρου. Λέγει ούν είς εκ τών μαθητών αυτού, Ιούδας Σίμωνος Ισκαριώτης, ο μέλλων αυτόν παραδιδόναι: διατί τούτο τό μύρον ουκ επράθη τριακοσίων δηναρίων καί εδόθη πτωχοίς; Είπε δέ τούτο ουχ ότι περί τών πτωχών έμελεν αυτώ, αλλ' ότι κλέπτης ήν, καί τό γλωσσόκομον είχε καί τά βαλλόμενα εβάσταζεν.

Είπεν ούν ο Ιησούς: άφες αυτήν, εις τήν ημέραν τού ενταφιασμού μου τετήρηκεν αυτό. Τούς πτωχούς γάρ πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ δέ ου πάντοτε έχετε. Έγνω ούν όχλος πολύς εκ τών Ιουδαίων ότι εκεί εστι, καί ήλθον ου διά τόν Ιησούν μόνον, αλλ' ίνα καί τόν Λάζαρον ίδωσιν όν ήγειρεν εκ νεκρών. Εβουλεύσαντο δέ οι αρχιερείς ίνα καί τόν Λάζαρον αποκτείνωσιν, ότι πολλοί δι' αυτόν υπήγον τών Ιουδαίων καί επίστευον εις τόν Ιησούν.

Τή επαύριον όχλος πολύς ο ελθών εις τήν εορτήν, ακούσαντες ότι έρχεται ᾿Ιησούς εις ῾Ιεροσόλυμα, έλαβον τά βαΐα τών φοινίκων καί εξήλθον εις υπάντησιν αυτώ, καί έκραζον: ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς τού Ισραήλ. Ευρών δέ ο Ιησούς ονάριον εκάθισεν επ' αυτό, καθώς εστι γεγραμμένον: μή φοβού, θύγατερ Σιών: ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλον όνου.

Ταύτα δέ ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού τό πρώτον, αλλ' ότε εδοξάσθη ο Ιησούς, τότε εμνήσθησαν ότι ταύτα ήν επ' αυτώ γεγραμμένα, καί ταύτα εποίησαν αυτώ. Εμαρτύρει ούν ο όχλος ο ών μετ' αυτού ότε τόν Λάζαρον εφώνησεν εκ τού μνημείου καί ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών. Διά τούτο καί υπήντησεν αυτώ ο όχλος, ότι ήκουσαν τούτο αυτόν πεποιηκέναι τό σημείον.

Απόδοση στη νεοελληνική:
Έξη ημέρες πρίν από τό Πάσχα, ήλθε ο Ίησούς εις τήν Βηθανίαν, όπου ήτο ο Λάζαρος, ο οποίος είχε πεθάνει καί τόν οποίον ανέστησε εκ νεκρών. Εκεί τού έκαναν δείπνον καί η Μάρθα υπηρετούσε, ο δέ Λάζαρος ήτο μεταξύ εκείνων πού ήσαν μαζί του στό τραπέζι.

Η Μαρία τότε επήρε μίαν λίτραν γνησίου πολυτίμου μύρου νάρδου, άλειψε τά πόδια τού Ιησού καί τά εσφόγγισε μέ τά μαλλιά της, καί τό σπίτι εγέμισε από τήν μυρωδιά τού μύρου. Λέγει τότε ένας από τούς μαθητάς του, ο Ιούδας, ο υιός τού Σίμωνος ο Ισκαριώτης, εκείνος πού θά τόν παρέδιδε, «Γιατί δέν επουλήθηκε αυτό τό μύρον γιά τριακόσια δηνάρια καί δέν εδόθηκε εις τούς πτωχούς;». Αυτό τό είπε όχι από ενδιαφέρον διά τούς πτωχούς, αλλά διότι ήτο κλέπτης καί είχε τό ταμείον καί αφαιρούσε εκείνα πού έβαζαν μέσα.

Τότε είπε ο Ιησούς, «Άφησέ την: διά τήν ημέραν τού ενταφιασμού μου τό εφύλαξε: διότι τούς πτωχούς τούς έχετε πάντοτε μαζί σας, ενώ εμέ δέν μέ έχετε πάντοτε. Πολλοί από τούς Ιουδαίους έμαθαν ότι είναι εκεί, καί ήλθαν όχι μόνον διά τόν Ιησούν, αλλά καί διά νά ιδούν τόν Λάζαρον, τόν οποίον ανέστησε εκ νεκρών. Οι αρχιερείς τότε απεφάσισαν νά θανατώσουν καί τόν Λάζαρον, διότι εξ αιτίας του πολλοί από τούς Ιουδαίους έφευγαν καί επίστευαν στόν Ιησούν.

Τήν επομένην ημέραν πολύς κόσμος πού είχε έλθει εις τήν εορτήν, όταν άκουσαν ότι έρχεται ο Ιησούς εις τά Ιεροσόλυμα, επήραν κλάδους από φοίνικας καί εβγήκαν πρός προϋπάντησίν του καί έκραζαν, «Ωσαννά, ευλογημένος νά είναι εκείνος πού έρχεται εις τό όνομα τού Κυρίου, ο βασιλεύς τού Ισραήλ». Ο δέ Ιησούς ευρήκε ένα μικρόν όνον, καί εκάθησε επάνω του, καθώς είναι γραμμένον, «Μή φοβάσαι, θυγατέρα Σιών, νά, ο βασιλεύς σου έρχεται καθισμένος εις ένα πουλάρι όνου».

Τά λόγια αυτά δέν τά κατάλαβαν τότε οι μαθηταί του, αλλ’ όταν εδοξάσθηκε ο Ιησούς, τότε θυμήθηκαν ότι αυτά ήσαν γραμμένα γι’ αυτόν καί ότι τού τά έκαναν. Ο δέ κόσμος πού ήταν μαζί του έδινε μαρτυρίαν ότι εφώναξε τόν Λάζαρον από τό μνήμα καί τόν ανέστησε εκ νεκρών. Διά τούτο καί τόν υποδέχθηκε ο κόσμος διότι άκουσαν ότι έκανε αυτό τό θαύμα.


ΑΠΟ http://www.agioritikovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: