ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Διαρκή προσπάθεια για την αποκατάσταση στο Δερβένι

Είναι συνεχείς οι προσπάθειες της Περιφέρειας Πελοποννήσου να δώσει λύση στο έντονο γεωλογικό πρόβλημα που έχει παρουσιασθεί στο Δερβένι Κορινθίας.
Ήδη από τις 15 Μαρτίου εξειδικευμένο γραφείο μελετών, έχει ξεκινήσει την γεωτεχνική έρευνα, την βυθομετρική αποτύπωση, και την διενέργεια γεωτρήσεων στον χερσαίο χώρο της πληγείσας περιοχής.
Για την διενέργεια 2 επί πλέον γεωτρήσεων στον θαλάσσιο χώρο στην περιοχή του Δερβενίου, έπρεπε να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες
αδειοδοτήσεις από διάφορες εμπλεκόμενες Υπηρεσίες
 Ετσι εξασφαλίσθηκε ήδη η αδειοδότηση από την Υπηρεσία των Εναλίων αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, από την Γενική Γραμματεία Λιμένων και Λιμενικής πολιτικής του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας , το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (Δ/νση Α2). Έπειτα από αυτές τις αδειοδοτήσεις και εφόσον ο καιρός το επιτρέψει, την Τρίτη ή την Τετάρτη μετά το Πάσχα, θα πραγματοποιηθούν οι απαιτούμενες γεωτρήσεις με πλωτό μέσο στον θαλάσιο χώρο του Δερβενίου.
Παράλληλα με ενέργειες του Περιφερειάρχη, κλιμάκιο της Υπηρεσίας Αποκαταστάσεως Σεισμοπλήκτων μεταβαίνει αύριο Μεγάλη Τετάρτη επί τόπου στο Δερβένι, προκειμένου να εξεταστούν οι πληγείσες οικοδομές, όσον αφορά στην αντοχή τους στην καταπόνηση που υφίστανται.
Στόχος της Περιφέρειάς μας, είναι μέχρι τέλος Απριλίου να έχουμε αποτελέσματα από τις έρευνες που γίνονται για τον τρόπο αποκατάστασης της πληγείσας περιοχής και τον Μάϊο να ξεκινήσουν εργασίες αποκατάστασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΑΖΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ, (ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ - ΗΧΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Ένας φόνος που δεν έγινε, προστέθηκε σε μια σκευωρία που είχε αρχίσει πριν λίγα χρόνια.