ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ

Η σημασία του σωστού μεγέθους
Κείμενο: Παναγιώτης Θεοφιλάς
Η επιλογή ποδηλάτου στο κατάλληλο μέγεθος καθώς και η προσαρμογή των περιφερειακών τμημάτων του ποδηλάτου, όπως η σέλα και το τιμόνι, παίζουν βασικό ρόλο στη πρόληψη τραυματισμών του μυοσκελετικού συστήματος του ποδηλάτη.

Κάθε άτομο έχει ξεχωριστό σωματότυπο, ιδιαίτερες σωματομετρικές αναλογίες και ξεχωριστό "στυλ" πάνω στη σέλα, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την αναλυτική καταγραφή αυτών των παραμέτρων προκειμένου να επιλεχθεί το κατάλληλο μέγεθος σκελετού. Για παράδειγμα, 2 άτομα με ύψος 1.80 σχεδόν πάντα έχουν διαφορετικό μήκος ποδιών (καβάλο), χεριών και κορμού, άρα και διαφορετικές ρυθμίσεις ως προς το ύψος του τιμονιού, της σέλας, ακόμη και του μήκους των δισκοβραχιόνων.
 
Λαθεμένη επιλογή στο μέγεθος του σκελετού μπορεί να επιφέρει διαφόρων ειδών τραυματισμούς και παθήσεις, όπως τενοντίτιδες, σύνδρομα τριβής, αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγία κτλ. Π.χ. ένας ποδηλάτης με μεγαλύτερο μήκος οριζόντιου σωλήνα από το κανονικό για τα σωματομετρικά του δεδομένα, συχνά αισθάνεται πόνο και μουδιάσματα στον αυχένα, καθώς το κέντρο βάρους του σώματος μεταφέρεται εμπρός και συνεπώς όλο το βάρος του κορμού πέφτει στα χέρια και κατ’ επέκταση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ακόμα και η προσπάθεια βελτίωσης της θέσης με βράχυνση («κόντυμα») του λαιμού τιμονιού ή μεταφορά της σέλας εμπρός δεν περιορίζει τα συμπτώματα, αντιθέτως η μεταφορά αυτή αλλάζει τη γωνία υπό την οποία ασκείται η δύναμη στο πετάλι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνεται η μοχλικότητα και να ελαττώνεται η δύναμη και τα watt που τελικά φτάνουν στη ρόδα. Από την άλλη, ο κοντός οριζόντιος σωλήνας μεταφέρει το κέντρο βάρους στη σέλα και στη περιοχή του προστάτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Επίσης, η προσπάθεια προσαρμογής ενός ακατάλληλου μεγέθους σκελετού, συχνά προκαλεί την εμφάνιση τενοντίτιδων στην ευαίσθητη περιοχή του γόνατος αλλά και φλεγμονές στο ισχίο.

Το σωστό μέγεθος του ποδηλάτου και των περιφερειακών του εξαρτημάτων δεν είναι σημαντικά μόνο για την αποφυγή τραυματισμών, αλλά επηρεάζουν τις επιδόσεις και την τελική αίσθηση του οχήματος: Π.χ. Ενώ σε ένα πλαίσιο μακρύτερο απ’ ότι πρέπει, έχουμε το βάρος του αναβάτη να πέφτει μπροστά (στήριξη σε χέρια), σε ανηφορικά κομμάτια το βάρος αυτό μετατοπίζεται στον οπίσθιο τροχό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποφορτίζεται σημαντικά ο εμπρόσθιος τροχός, να χάνει πρόσφυση και κατά συνέπεια να μειώνεται ο έλεγχος του ποδηλάτου. Ειδικότερα στην ποδηλασία βουνού, το παραπάνω φαινόμενο κάνει τη διαφορά μεταξύ του ν’ ανέβει κανείς επιτυχώς μια απότομη πλαγιά, ή να αναγκαστεί να την περπατήσει, αφού το ποδήλατο πηγαίνει όπου θέλει αυτό.

Από τα παραπάνω κρίνεται αναγκαία η ακριβής και αναλυτική σωματομέτρηση προκειμένου να εξασφαλιστεί η σωστή επιλογή σκελετού και να αποφευχθούν μελλοντικοί τραυματισμοί και ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας.

ΑΠΟ http://www.cyclist.gr/article.php?id=1458
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)